جواد طالعی، شهروند/۳ اسفند ۱۳۹۶
مهشید امیرشاهی و اوژن یونسکو در کلن
روزهای شنبه دهم و شنبه هفدهم فوریه امسال در سالن “اورانیر تئاتر” شهر کلن آلمان شاهد دو نمایش به زبان فارسی بودیم. ابتدا نمایش “در این مکان و در این زمان” با کارگردانی نیلوفر بیضائی بر صحنه آمد که در واقع خوانشی تئاترال از شش قصه کوتاه مهشید امیرشاهی بود و یک هفته بعد، نمایشنامه “صندلی ها” اثر اوژن یونسکو با کارگردانی محمدعلی بهبودی اجرا شد.
شنبه دهم فوریه همزمان بود با روزهای کارناوال معروف کلن و اجرای یک کنسرت موسیقی ایرانی در بن، هوا به شدت سرد بود. بنابراین گمان می رفت که اجرای تئاترال قصه های مهشید امیرشاهی تماشاگران کمی داشته باشد، اما برخلاف انتظار سالن نمایش که به تازگی پس از نوسازی تعداد صندلی های آن به حدود ۱۸۰ عدد رسیده است، نیمه پر بود.
“در این مکان و در این زمان” را می توان یکی از معدود تجربه های آمیزش موفق ادبیات داستانی و هنر نمایش ارزیابی کرد. نیلوفر بیضائی به عنوان تنظیم کننده و کارگردان در تنظیم متن ها و ایجاد پل ارتباطی نمایشی میان آن ها موفق بود. بازی های نرم ژاله شعاری، هرمین عشقی و مرتضی مجتهدی بر کشش و جذابیت کار می افزودند، اما اغلب این متن بود که بر اجرا غلبه داشت. این البته چیزی بود که پیشاپیش هم می شد انتظارش را داشت، زیرا هم زیرساخت قصه های آمیخته به طنز و مطایبه و هم استخوان بندی نگارشی قصه های مهشید امیرشاهی چنان قوی و زیبا است که در هر حال بر فراز بازی ها و تنظیم نمایشی خوب می نشیند.
اجرای تئاترال قصه های مهشید امیرشاهی با بالانویس آلمانی همراه بود و به این ترتیب در کنار بینندگان ایرانی که اکثریت را تشکیل می دادند، تماشاگران آلمانی هم می توانستند آن را دنبال کنند.
در این مکان و در این زمان، پیشتر نیز در ماه نوامبر امسال در چارچوب فستیوال تئاتر ایرانی کلن، فستیوال تئاتر هایدلبرگ و چند شهر دیگر به نمایش در آمده است. تنظیم و اجرای موسیقی نمایش را آزاده بهرامی و تنظیم نور و طراحی صحنه و لباس را خود کارگردان بر عهده داشت.
